اندیشه ناگهانی شماره ۳ : آنها دیوانه اند

از یه جایی دیگه نمیخوای به آینده فکر کنی... یا شایدم نمی تونی، چون نمیشه، چون... خب نمی تونم بگم نیست، لاجرم میاد. حالا به هر نحو شده... اما انگار دیگه تو دخالتی در ایجادش نداری، دستکم اونقدر که لازمه و باید، نداری!   از یه جایی فقط گذشته می مونه و البته حالی که باهاش درگیری... اما رویایی نیست! یا شایدم هست... رویای گذشته! اندیشه ناگهانی شماره ۳ : آنها دیوانه اند...

همینجوری بی دلیل یادش افتادم... اینجور وقتا معمولا خاطرات و لحظات خوبی که باهم داشتید هجوم میاره به ذهنتون و ممکنه باعث ترشح مقادیری اپی نفرین یا حتی آکسی توسین بشه... براش پیغام گذاشتم: «امیدوارم همونجور که دلت میخواد باشی، دلم برات تنگ شده.» هنوز سین نکرده بود که سراغشو گرفتم! فهمیدم این اواخر کرونا گرفته! پیغامم رو پاک کردم!!!   پی نوشت: - یه درصد احتمال میداد که ممکنه ریغ رحمت سر بکشه، نباید ا اندیشه ناگهانی شماره ۳ : آنها دیوانه اند...

دلم میخواد یه نفرو اونجوری دوست داشته باشم که تورو دوست داشتم، اما دلم نمیخواد اون یه نفر، تو باشی!     از یه جایی به بعد، اون آدم رو فراموش می کنید، یا اگر هم فراموش نکنید، دستکم دیگه خیلی بهش فکر نمی کنید، دلتون براش تنگ نمیشه... یه روز به خودتون میاید و می‌بینید که چند روزه اصلا توی فکر و ذهنتون نیومده، توی دل که دیگه چه عرض کنم... اما اون حس رو تا ابد نمی‌تونید از یاد ببرید... این اعتیادیه که اندیشه ناگهانی شماره ۳ : آنها دیوانه اند...

گاهی دیگه غر یا اعتراضی ندارید، دنبال تجربه های نو و آدم های جدید و اتفاق های تازه نیستید، حتی انتظار تغییر و بهبود هم ندارید... اصلا هیچی نمی خواید، اما زندگی می کنید... می چسبید به همون چیزهایی که دارید و قبلا بدست آوردید و با کم و زیادش همراه میشید... دیگه دلخور نیستید، عصبی و تند و زودرنج و هیجانی نمیشید، اما راضی هستید... اما زندگی می کنید! همه اون حرف ها و کارها و اعمال عجیب و غریب و ناخو اندیشه ناگهانی شماره ۳ : آنها دیوانه اند...